Εκλογικά

Το γαλλικό μάθημα και οι ευρωπαϊκές προκλήσεις

γράφει η Παταπία Καπράλου - Πολιτευτρια ΝΔ, Δικηγόρος

Η απόφαση του Γάλλου προέδρου Εμάνουελ Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά την ήττα στις ευρωεκλογές, μπορεί να έμοιαζε παράτολμη αλλά έστω και στον β’ γύρο αποδείχθηκε εύστοχη διότι ανέκοψε την πορεία της γαλλικής ακροδεξιάς προς την πρωθυπουργία.

Η ήττα του κόμματος Λεπέν ήταν μια ευχάριστη εξέλιξη και απέδειξε πως οι πολίτες στις Ευρωεκλογές ψηφίζουν με διαφορετικά κριτήρια σε σχέση με τις εθνικές εκλογές.  Η κάλπη του ευρωκοινοβουλίου εξακολουθεί να λειτουργεί ως «μαξιλάρι»  απορρόφησης πολιτικών «κραδασμών» διαμαρτυρίας με διαχειρίσιμο πολιτικό κόστος.

Στις κάλπες που αφορούν εθνικές εκλογές, οι ευρωπαϊκοί λαοί ψηφίζουν με περισσότερη σύνεση και υπευθυνότητα, ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι πλέον το κόμμα Λεπέντεκφράζει μια ισχυρή μειοψηφία στη γαλλική κοινωνία και θα επιδιώξει να πάρει τη ρεβάνς στις προεδρικές εκλογές του 2027, δεδομένου ότι ο Μακρόν θα αποχωρήσει.

Άλλωστε, τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Γαλλία είναι υπαρκτά και σοβαρά, όπως ο έλεγχος των μεταναστευτικών ροών, το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος στην οικονομία, τα οποία εκμεταλλεύτηκε το κόμμα Λεπέν για να πλειοδοτήσει σε υποσχέσεις και λαϊκισμό.

Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι μόνον η Γαλλία, αφού από την κάλπη των ευρωεκλογών βγήκαν ενισχυμένες οι εθνικολαϊκιστικές πολιτικές δυνάμεις σε πολλά κράτη, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τη δεύτερη θέση του Afdστη Γερμανία και του Εθνικιστικού Κόμματος για την Ελευθερία (PVV) στην Ολλανδία.

Δεδομένου ότι αρκετά από αυτά τα κόμματα έχουν κατηγορηθεί για προνομιακές σχέσεις με τη Ρωσία, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για άσκηση πιέσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τη χορήγηση βοήθειας στην Ουκρανία, για την οποία η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει εξαρχής καθαρή θέση, στεκόμενη απέναντι σε κάθε αναθεωρητική δύναμη που επιδιώξει αλλαγή του statusquo με τα όπλα.

Μέσα σε όλη αυτή τη γεωπολιτική αστάθεια, η Ελλάδα αποτελεί νησίδα σταθερότητας και σιγουριάς. Η κυβέρνηση τηρεί απαρέγκλιτα τη δημοσιονομική ισορροπία και διατηρεί την οικονομία σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης, αγνοώντας τις λαϊκιστικές φωνές που ζητούν αλόγιστες παροχές. Παράλληλα, εφαρμόζει τον πατριωτικό ρεαλισμό στην εξωτερική πολιτική και τηρεί σαφή και κρυστάλλινη στάση απέναντι στην ακροδεξιά και την πατριδοκαπηλία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η κάλπη των εθνικών εκλογών έχει πάντα διαφορετικά κριτήρια από αυτήν των ευρωεκλογών, για αυτό και οι ισχυρισμοί περί πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα δεν ευσταθούν.

Οι μεγάλες προκλήσεις που έχει μπροστά της η Ελλάδα και η Ευρώπη, είναι η ενεργειακή αυτονομία και η κλιματική αλλαγή, αλλά και η στεγαστική κρίση, που έχει εκτοξεύσει το κόστος ζωής για τα λαϊκά στρώματα. Αυτές οι προκλήσεις, όμως, αντιμετωπίζονται μόνο με ρεαλισμό και στρατηγική, όχι με λαϊκισμό και «εύκολες» λύσεις που οδηγούν στις καταστάσεις χρεοκοπίας που βιώσαμε την περασμένη δεκαετία.