Αθλητικά

γράφει ο Αντώνης Κατσαράς 

Προπονητής Handbal ΠΓΣΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ......μπροστά σε μια κρίσιμη κατάσταση...
Μπήκα στην οικογένεια του ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ το 1980 σαν αθλητής στο τμήμα Handball έζησα μέχρι σήμερα την ιστορία πολλών τμημάτων άλλων από κοντά και άλλων απο μακρυά.
Όπως κάθε ομάδα έχει τους κύκλους της (άνοδος – πτώση) έτσι και στον σύλλογό μας είδα τμήματα να «ανεβαίνουν» και να «πέφτουν».
Έζησα πολλές διοικήσεις και πολλά οικονομικά αθλητικά συστήματα: απο τον «κρατικό αθλητισμό», την εποχή των «έκτακτων επιχορηγήσεων» μέσω των δήμων, έως και σήμερα που τα ερασιτεχνικά αθλήματα επιβιώνουν μέσα απο προσωπική ανεύρεση «χορηγών».
Τμήματα βιτρίνες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν στον ΠΑΝΙΩΝΙΟ και στην Ελληνική αθλητική πραγματικότητα. Καμάρωνα και καμαρώνω που στο ποδόσφαιρο (θυμάμαι απο το 1975 έως σήμερα) παράγουμε ποδοσφαιριστές (κάποιοι ευρωπαικής κλάσης) τροφοδοτούμε χρόνια όλο το ποδοσφαιρικό σύστημα της Ελλάδας (τις λεγόμενες «μεγάλες ομάδες» - εγώ διαφωνώ με τον όρο – μεγάλη ομάδα είμαστε εμείς). Το Μπάσκετ την εποχή του τσιμεντένιου ανοιχτού με τον κυρ Αργύρη με τα «φοράκια» να μετατρέπεται σιγά σιγά σε ανάλογη κατασταση με αυτή του ποδοσφαίρου και να βγάζει «παίκτες φωτιά»....
Κάποιος θα μπορούσε να προσθέσει ότι βιτρίνες τμήματα υπάρχουν και σε συλλόγους του εξωτερικού. Η διαφορά εκεί είναι οτι οι σύλλογοι έξω μπορεί να δίνουν έμφαση σε αθλήματα «βιτρίνας» αλλά εαν έχουν αποφασίσει ότι θα διατηρούν και κάποια άλλα, αυτά τα αντιμετωπίζουν σαν κομμάτι του συλλόγου τους και τους παρέχουν τα αυτονόητα βάσει του τρόπου δόμησης και διοίκησης του σωματείου.
Αυτό που με έκανε υπερήφανο σαν ΠΑΝΙΩΝΙΟ ήταν ότι όλα τα τμήματα έβγαζαν πάντα αθλητές απο τις ακαδημίες τους.
Κατά ένα «περίεργο» τρόπο αυτος ο σύλλογος είναι «ευλογημένος να παράγει αθλητές». Στελέχωνε σιγά σιγά τις μεγαλες ομάδες του με δικούς του αθλητές, έδινε αθλητές σε άλλες ομάδες συνέχιζε την παραγωγή και πορευόταν....και αυτό δεν σταμάτησε ποτέ.
Πάντα στο σύλλογό μας επικρατούσαν (ή σχεδόν πάντα) δύο μέτρα και δύο σταθμά και στο διοικητικό τομέα αλλά και στον φίλαθλο κόσμο, και μέχρι κάποιο σημείο αυτό είναι ή πραγματικότητα στην χώρα μας (μόνο) και είναι και κατανοητό. Όπως είπα παραπάνω οι «βιτρίνες» υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Είδα όμως τόσα χρόνια το Volley να γονατίζει, το POLO να γονατίζει, τον Στίβο να γονατίζει, το Handball να γονατίζει, το ποδόσφαιρό να γονατίζει, και δυστυχώς τώρα πρόσφατα και το Μπάσκετ να γονατίζει…και όπως είπα και παραπάνω είναι αναμενόμενο να κάνουν τους “κύκλους τους” οι ομάδες
Ναι λοιπόν ή δική μας βιτρίνα είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (προσωπική μου άποψη επειδή είναι και τα δύο επαγγελματικά αθλήματα είναι μακρυά απο την δική μου “ΠΑΝΙΩΝΙΑ ΙΔΕΑ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”) και όταν γονάτισαν αυτά τα δύο τμήματα είδα τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΟΣΜΟ να κινητοποιείται και τις διοικήσεις να “τρέχουν”….
Μέσα στην ηλεκτρονική εποχή που ζούμε (internet – social media – facebook κλπ) τα τελευταία έξι χρόνια διαβάζω και βλέπω την πανιώνια οικογένεια (και όχι μόνο) να φωνάζει, να τσακώνεται, να απειλεί , να δικάζει, να καταδικάζει πρόσωπα ανθρώπους και καταστάσεις, να ελπίζει, να απογοητεύται να παλεύει ακόμα και με «έρανο» για τα δύο αυτά τμήματα....χιλίαδες απόψεις και προτάσεις για την ανεύρεση λύσεων.
Το ποδόσφαιρο δείχνει ότι βγήκε απο το τούνελ, το Μπάσκετ ότι τώρα μπαίνει στο τούνελ......και όλα τα υπόλοιπα αθλήματα....?
Είδα να γεννιούνται αθλήματα και να πεθαίνουν (άρση βαρών – την έζησα σαν αθλητής εκει στην αποθήκη του ανοιχτού μπάσκετ κατω απο τις κερκίδες). Είδα να γεννιούνται αθλήματα και να επιβιώνουν ενόργανη, σκάκι, πινγκ πονγκ, τζούντο και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι τα περισότερα από αυτά επιβιώνουν μόνα τους, «ορφανά», στηριζόμενα σε κάποιούς ανθρώπους που καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για ανεύρεση λύσεων (οικονομικών, χώρων προπόνησης κλπ).
Δέν είδα ποτέ κανέναν ούτε διοίκηση, ούτε φιλάθλους να σκύψουν πάνω απο τα δικά τους προβλήματα και να τους βοηθήσουν πραγματικά...
Βέβαια κάπου κάπου τα τμήματα αυτά ακούν ένα» ΜΠΡΑΒΟ», ένα «ΗΡΩΕΣ», ένα «ΠΑΝΘΗΡΕΣ», ένα «ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ», και μετά βουλιάζουν στον δικό τους γολγοθά για επιβίωση, διοικητικοί, προπονητές, αθλητές, παιδιά, γονείς,
ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ...
Τα τμήματα αυτά είναι καταδικασμένα να κάνουν αυτο που ξέρουν πολύ καλά σαν «ΠΑΝΙΩΝΙΟΙ» να παράγουν αθλητές , να ανεβαίνουν κατηγορίες, να πρωταγωνιστούν μόνοι τους και ίσως κάποια απο αυτά να παίζουν και στις ανώτερες κατηγορίες.
Και μέχρι εκεί είμαι υπερήφανος που λέω ότι είμαι ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ......
Γιατι όμως να πρέπει να ντρέπομαι όταν...Ο ίδιος ο σύλλογος επέτρεψε να γονατίσει το Volley (βγήκε απο το Βαρίκας και εαν δεν «ματώνανε» κάποιο γνωστοί σε όλους μας να το κάνουν πάλι δυνατό ο σύλλογος δεν μπορούσε, οι φίλαθλοι δεν μπορούσαν), να γονατίσει το POLO (κάποιοι αποφάσισαν έξω απο την λογική του παράγω και πρωταγωνιστώ με δικά μου παιδιά να κάνουν το «ΜΠΑΜ» - και ναι ο σύλλογος διακρίθηκε βγήκε Ευρώπη και το τμήμα μετά τον κύκλο του? δυνοπάθησε οικονομικά και μαζί του όλος ο ερασιτέχνης), να γονατίσει ο Στίβος (το περιβόητο κλειστό «προπονητήριο» κάτω απο τις κερκίδες είναι ότι χειρότερο να προπονηθούν αθλητές στίβου – βομβαρδισμένη περιοχή ο χώρος που τρέχουν τα παιδιά στο επι κοντώ για να πηδήξουν... στραβές ολυμπιακές μπάρες που κάθονται στις γωνίες όρθιες - 5 νομίζω γιατι φεύγουν τα ρουλεμάν – μηχανήματα με σπασμένα συρματόσχοινα που κολλάνε κλπ κλπ), να γονατίσει το Handball (βγήκε απο το Βαρίκας και ακόμα τρέχει στην Αττική για να βρεί μισό γήπεδο να κάνει προπόνηση και αυτό γιατί βρέθηκαν κάποιοι να το βοηθήσουν αλλοιώς ο σύλλογος δεν μπορούσε και οι φίλαθλοι δεν μπορούσαν). 
Και βέβαια εαν μιλήσετε για συνθήκες προπόνησης με τα παραπάνω τμήματα ακόμα και τώρα που κάποια απο αυτά βρίσκονται σε ανοδική πορεία, θα ακούσετε εκατοντάδες προβλήματα....και μην ξεχνάμε τα καινούργια ενόργανη – τζούντο – πινγκ –πόνγκ, σκάκι που δεν γνωρίζω άλλα είμαι σχεδόν βέβαιος ότι τραβούν τον δικό τους μοναχικό γολγοθά...
ΚΑΙ ΡΩΤΩ...
Γιατί για όλα τα παραπάνω τμήματα δεν κοινητοποήθηκαν ποτέ η Διοίκηση (με επιτροπές διάσωσης) και η Πανιώνια οικογένεια?
Δεν θα μπορούσε για το ζήτημα της περιβόητης ΘΥΡΑΣ 9 και των 10.000 ευρώ να έχει γίνει έρανος?..απο το να φωνάζουμε ποιος φταίει ποιος δεν είναι Πανιώνιος... εκει δεν θα μπορούσε να υπήρχε πλάνο – πρόγραμμα να γίνουν προπονητήρια απο κάτω πισινα – ενοργανη – τζουντο – και άλλα (και όχι όπως της Θύρας 1 – ανεπαρκές – γιατι εαν δεν συνεργαζόταν το volley & Handball ο σύλλογος και οι φίλαθλοι δεν θα έκαναν τίποτα...) βάσει αντικειμενικου σχεδιασμού ανάπλασης των εγκαταστάσεων όπως θα αποφασίσει κεντρικά η διοίκηση... ερασιτέχνης. 
Δεν θα πρέπει να μείνει αναξιοποίητος κανένας χώρος που ανήκει στον ερασιτέχνη με σκοπό να εξυπηρετεί ολα τα τμήματα. Ενα παράδειγμα: ο ανοιχτός χώρος με μπασκέτες δίπλα στο Βαρίκας (εκει που ήταν παλιά το 5Χ5 των μικρών του ποδοσφαίρου ..και κακώς το έχασαν...) δεν θα μπορούσε να γίνει προκατ για σκάκι – πινγκ πονγκ – τζουντο – αιθουσα με όργανα – σαουνα – φυσι/τηριο ή οτιδηποτε άλλο?
Δεν θα έπρεπε στις εγκαταστάσεις του ΒΑΡΙΚΑΣ – ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ να έχουν πρόσβαση όλα τα τμήματα? Πολυμορφικοί χώροι που θα μπορούσαν να στρώνονται ακόμα και ταπί (διαδικασία 10 λεπτών) για την ρυθμική – ενόργανη απο το να έχουμε κερκίδες για να παρακολουθούμε τα παιδιά που παίζουν? Να παίζουν τα αναπτυξιακά τμήματα των volley & Handball, εμείς περιμένουμε το Αρτάκης για να πρωτομπούν ποιοί? Μπάσκετ (Αντρικό –Γυναικείο) volley (Αντρικό –Γυναικείο – αγώνες Υποδομών) Handball (Αντρικό – αγώνες Υποδομές) και όλες οι υπόλοιπες ομάδες που δεν είναι και λίγες…Να γινόταν έρανος να μπεί στην κλειστή αίθουσα στίβου ταρτάν για τους αθλητές επι κοντώ...και άλλα πολλά....
Ο Σύλλογος δεν μπορεί να καλύψει όλα τα τμήματα οικονομικά και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό σε όσους γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Μπορεί όμως – και δεν το κάνει – να χαράξει με όραμα ένα πλάνο κεντρικής διοικησης που θα στηρίζεται στο πιο δυνατό όπλο του Συλλόγου απο την γέννηση του.
Στην συνεχόμενη παραγωγή αξιόλογων αθλητών σε υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Πως μπορεί να γίνει αυτό? Με τροποποίηση και συνεχή βελτίωση όλων των χώρων του με προέκταση εγκαταστάσεων και αλλού με συνεργασίες με δήμο και σωματεία...κλπ
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο εαν έχουμε πολλές και καλές εγκαταστάσεις (με ισοτιμία – ισονομία για ΟΛΑ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ) θα μπορούμε εαν θέλουμε να αποφασίζουμε ΚΕΝΤΡΙΚΑ ποιά τμήματα θα κάνουν το κάτι παραπάνω και πότε.... πώς και με ποιό τρόπο θα βρεθούν τα επιπλέον χρήματα και εαν γίνει αυτό να μην επηρεαστεί αρνητικά όλος ο υπόλοιπος ερασιτέχνης.
Αυτό ξέραμε και ξέρουμε πολύ καλά να κάνουμε να παράγουμε σε όσα τμήματα έχουμε υψηλού επιπέδου αθλητές, να στελεχώνουμε τις μεγάλες ομάδες μας με δικά μας παιδιά να ανεβαίνουμε στις μεγάλες κατηγορίες και μέχρι εκει μπορούμε να το κάνουμε σε ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ..δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα πρωτάθλημα στο γυναικείο Μπάσκετ, ή στο Polo ή στο Volley ή στο Handball πρέπει να παρθεί αποφασίζοντας τον μαρασμό κάποιου άλλου αθλήματος.
Αυτό που χρειάζεται Η ΠΑΝΙΩΝΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΕΤΟΙΜΟΥΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΘΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΟΧΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΒΙΤΡΙΝΕΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΑΝΙΩΝΙΑ ΙΔΕΑ.
Γι΄αυτόν τον Πανιώνιο ήμουν και είμαι υπερήφανος και νοιώθω όταν το λέω ρίγος και συγκίνηση, και όχι για οποιαδήποτε διάκριση έχει έρθει - απο οποιοδήποτε τμήμα - στην ιστορία του ιστορικότερου αυτού Ελληνικού Συλλόγου.