Πολιτιστικά

δείτε το βίντεο τηε εκδήλωσης εδώ

1922-2022 ...ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 (Από τον ξεριζωμό και την προσφυγιά στην αναγέννηση της Ελλάδας)

Τι είναι μνήμη; Τι είναι εθνική, ιστορική μνήμη;                                                             

Δεν είναι απλά ένας τρόπος αναπαράστασης του παρελθόντος αλλά βασικό στοιχείο του τρόπου που ζούμε, του πολιτισμού μας.  

Ξέρουμε ότι το παρελθόν δεν είναι νεκρό και θαμμένο, δεν είναι καν παρελθόν.                                                                                                                            

Είναι ένα οιονεί παρόν και μέλλον.                                                                        

Ξέρουμε οτι η Ιστορία εστιάζει στα γεγονότα, η προφορική Ιστορία δίνει έμαφαση στα άτομα και τις αφηγήσεις των βιωμάτων τους.                                      

Η μνήμη είναι ένας τροχός αντιπαράθεσης με τη λήθη. Η ενθύμηση είναι ένα μέσο αντίστασης στη λησμονιά και την αδιαφορία. Οι αφηγήσεις οδηγούν στα βιώματα και τα βιώματα οδηγούν στο παρελθόν.                                

Οι αναμνήσεις ξυπνούν άλλες αναμνήσεις και ξαναφέρνουν στο νου σπίτια, εκκλησίες, βεγγέρες, χορούς, τραγούδια, γεύσεις, σχόλες, μεστές γεγονότων, μια αίσθηση αμεσότητας.                                                                                              

Ξέρουμε οτι υπάρχει η τραυματική μνήμη, που αναδιατάσσει παρόν και παρελθόν. Τραυματικές είναι πρωτίστως οι μνήμες απ’ το ματωμένο Εικοσιδύο (1922). Ξεριζωμός, Προσφυγιά...                                                                         

Η Σμύρνη στις φλόγες....Η Ιωνία εχάθη.... «Χαμένες» Πατρίδες!                            

Όμως η μνήμη δεν υπάρχει μόνο στο νου μας ,βρίσκεται στις πράξεις μας, στις κοινωνικές μας σχέσεις, στις τελετές μας, έχει ηθικό βάρος.                           

Υπό αυτή την έννοια «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ».                                                  

Γιατί αυτοί οι Έλληνες του μείζονος Ελληνισμού, που μας ήρθαν από απέναντι, διασχίζοντας τη δικιά μας γαλάζια πατρίδα, το Αιγαίο μας, μας μπόλιασαν με τον πανάρχαιο πολιτισμό τους, μας ανανέωσαν ως έθνος, ώστε να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, να φτιάξουμε  μια καινούργια Ελλάδα. Το 1922 δεν είναι τέλος ,είναι αρχή..                                                                             

Αυτούς θέλουμε να τιμήσουμε..  

-γιατί η μνήμη διατηρεί  ζωντανά τα συναισθήματα, δεν μας αφήνει να επαναπαυτούμε ,                                                                                                   

-γιατί εξακολουθούμε να πάμε σχολείο στην Ιωνία ,                                                               

-γιατί αντιγράφουμε τον Όμηρο και τον Ηράκλειτο,                                                               

-γιατί προσκυνούμε την Παναγία Σουμελά,                                                                                

 -γιατί τραγουδάμε και χορεύουμε  με σμυρνέϊκα τραγούδια,                                                

-γιατί οι πατρίδες δεν είναι «Χαμένες» αλλά αλησμόνητες πατρίδες τής καρδιάς και της νοσταλγίας ,                                                                                                      

-γιατί το καμπαναριό της Αγίας Φωτεινής εξακολουθεί να μας καλεί στη Νέα Σμύρνη ,                                                                                                                                             

 -γιατί ο Πανιώνιος και ο Απόλλωνας βρήκαν νέα στέγη στην παλιά Ελλάδα,                 

-γιατί σαν μανιτάρια ξεφύτρωσαν νέες συνοικίες, χωριά και συνοικισμοί Ν.Σμύρνη, Ν.Φιλαδέλφεια, Ν.Μουδανιά, Ν.Κερασούντα ...                                                   

-γιατί η Διδώ Σωτηρίου, η Δόμνα Σαμίου, ο Γ.Σεφέρης, ο Κάρολος Κουν, ο Μανώλης Ανδρόνικος... εξακολουθούν να μας διδάσκουν καλά ελληνικά...

  Θα κάνουμε μια απόπειρα να απαμακρύνουμε τη σκόνη της επίσημης Ιστορίας και να αναδείξουμε το μεγαλείο των απλών ανωνύμων Μικρασιατών, Ποντίων, Ανατολικοθρακιωτών Ελλήνων και Ελληνίδων, να νιώσουμε το απαλό αεράκι τους.

                                                Καλό ταξίδι ...

 

 

Η θάλασσα, η θάλασσα   …    πώς έγινε έτσι η θάλασσα;

Κακοφόρμισε το νερό του Αιγαίου Πελάγους, τούτο το φθινόπωρο, κι ας έχει τόσο ιώδιο.

«Δεν ήμασταν εμείς που φεύγαμε, μα η ακτογραμμή απέναντί μας»

Εν αρχή, η γλώσσα, οι λέξεις, τα ονόματα.   Αρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις...

«Σπεύσατε να μας προλάβετε...»

«Γιατί μας εγκαταλείψατε...»

 έγραψε εναγωνίως, τέτοιες μέρες, το όχι και τόσο μακρινό 1922

 προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο Χρυσόστομος Σμύρνης.

Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν.

 Έτυχε να ’ναι τα χρόνια δίσεχτα· πόλεμοι, χαλασμοί, ξενιτεμοί…

Θέλουμε στη  ΔΙΚΙΑ  μας γαλάζια πατρίδα -το Αιγαίο μας–

να αρμενίζουν καράβια ταξιδιάρικα

με επιβάτες τις ψυχές αυτών που ξεριζώθηκαν από τις αμμουδιές του Ομήρου

 στις παραλίες να τριζοβολάνε βότσαλα και στις αμμουδιές η άμμος να περιμένει τα παιδιά τους και τα παιχνίδια τους.

Θέλουμε οι Συνέλληνες και οι Συνελληνίδες από την απέναντι γης, όπως και να τους ονοματίσαν πολλοί χολιασμένοι ελλαδίτες -τουρκόσπορους, γιαουρτοβαπτισμένους- να μείνουν ζωντανοί μέσα μας!

 

Θέλουμε αυτοί οι «παρείσακτοι» που έκαναν τον σταυρό τους τρεις φορές και φιλούσαν τις εικόνες των αγίων, προσκυνώντας το χώμα που πατούσαν για χιλιάδες χρόνια …

να επιβιβάζονται  κάθε χρόνο τέτοιες μέρες από την άγια γη της Ιωνίας, του Πόντου, της Καππαδοκίας, της Ανατολικής Θράκης, στα καράβια της γραμμής

και να έρχονται να μας θυμίσουν

πού φταίξαμε...

γιατί πάντα η καρδιά μας στη Μικρασία τουφεκίζεται...

 και οι προαιώνιες εστίες του  ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

έγιναν ΑΛΗΣΜΟΜΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ

και όχι ...χαμένες.

Χαμένες θα γίνουν , αν τις ξεχάσουμε

αν τους ξεχάσουμε...

Όλοι και όλες μας πήγαμε σχολείο στην Ιωνία

αντιγράψαμε τις αντιφεγγιές

στην οροφή της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη την περιλάλητη και πονεμένη, τα Κυριελέησον και τα Δόξα σοι

και βρίσκουμε -ακόμα σήμερα - βαθιά στην αγκαλιά της μικρασιατικής γης
κομμάτια πέτρες τα λόγια των θεών
κομμάτια πέτρες τ' αποσπάσματα του Ηράκλειτου και του Θαλή

ΜΙΛΗΤΟΝ ΟΥ Μ’ ΕΘΕΣΠΙΣΕΝ ΚΑΙ ΕΦΕΣΣΟΝ ΚΑΙ ΚΛΑΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΣΜΥΡΝΗΝ … ΓΗΝ ΙΩΝΙΑΝ

κομμάτια κι αποσπάσματα του Γιώργου Σεφέρη, της Διδώς Σωτηρίου, του Φώτη Κόντογλου, του Ιωάννη Συκουτρή, του Ηλία Βενέζη, του Κοσμά Πολίτη, του Μανόλη Καλομοίρη …

«ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ ΝΟΣΤΙΜΟΝ »

Οι πόλεις που κάψανε

ξαναγεννήθηκαν στην άλλη όχθη του Αιγαίου μας … εδώ!

ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ-ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ-ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ ΝΕΑ ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ...

ένα με το κορμί μας!

Οι πόλεις της Ελάσσονος Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης

μας κατοικούν

Κι εκατό χρόνια τώρα

μας δικάζουν.

« Όλα μας τα καράβια πίσω γυρίσανε

σπασμένα τα κατάρτια

σκισμένα τα πανιά

ήρθαν από την Σμύρνη και τα Μουδανιά.

Φέρνουν των εκκλησιών μας

τα δισκοπότηρα,

παιδιά γυναίκες γέρους,

γένος Ρωμιών πολύ

τις ρίζες της φυλής μας

απ’ την Ανατολή»

Ω γη της Ιωνίας, σένα αγαπούμε ακόμη

ξαναγεννήτρες είναι οι Μοίρες

Ερείπια ζωής που έμειναν αλειτούργητα μετά το 1922.

Τάφοι προγονικοί που έσβησε το καντήλι σας.

Τοιχογραφίες ναών ιερές που καπνιστήκατε από αλλόθρησκα χέρια.

Αρχοντικά που ερημώσατε κάτω από το άγρυπνο φουρτουνιασμένο βλέμμα του Αιγαίου πελάγους.

Ναοί που μείνατε έρημοι μέσα στην λευκότητα της μεταφυσικής σας ελπίδας.

Φως της Ιωνίας που σβήστηκε η ελληνική δάδα σου.

Φωνές ελληνικές των απέναντι παραλιών που δεν ακούγεστε πια.

Προσευχές που μείνατε μετέωρες μεταξύ ουρανού και καταστροφής.

Διωγμένες μαυρομαντιλούσες μανάδες που αντέξατε την προσφυγιά, κρατήσατε ζωντανή την ιερή μνήμη ζωής των Ελλήνων.

Πρόγονοι παππούδες Ίωνες, Αιολείς, Καππαδόκες, Πόντιοι  και Θρακιώτες που ο αχός της σκέψης σας έρχεται σαν δροσουλίτης να μας υπενθυμίσει το τι χάθηκε και πώς.

Δεν μας αφήνουν τα εικονίσματα να φύγουμε από δω

Οι ΄Αγιοι δεν μας αφήνουν

Αλλά και πού αλλού να πάμε;

Ο Μέγας Βασίλειος-ο δικός μας αη-Βασίλης-εξακολουθεί να έρχεται ,κάθε χρόνο ,από την Καισσάρεια της Καππαδοκίας ,συνοδευόμενος από εκατοντάδες μικρασιάτες Αγίους και Νεομάρτυρες του Μείζονος Ελληνισμού

 

‘’Ξηρανθήτω ημίν ο λαρυγξ, αν επιλαθώμεθά σου

Ω πατρία γη της Ιωνίας...’’

 

ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ;

 

Share this Post: