Δημοτικά

ΚΑΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΩΝ

Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ  ΑΝΟΙΚΤΗ

Εδώ και περίπου δύο μήνες, η απαγόρευση κυκλοφορίας φανέρωσε με τον πιο έντονο τρόπο την τεράστια σημασία του δημόσιου, ελεύθερου χώρου, για την ποιότητα ζωής και την ψυχική μας υγεία ως κάτοικοι της πόλης. Εδώ και περίπου δύο μήνες είδαμε τις οικονομικές και κοινωνικές διαφορές της Αθήνας να αποτυπώνονται καθαρά στο δημόσιο χώρο. Είδαμε γειτονιές-φυλακές χωρίς πράσινο και γειτονιές με δυνατότητες εκτόνωσης και βόλτας ταυτόχρονα με την τήρηση των μέτρων. Εδώ και δύο μήνες, παραχαράσσοντας τις ατομικές και συλλογικές θυσίες που έκανε ο καθένας και η καθεμία για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού, ετοιμάζεται ένα κύμα επίθεσης στους από κάτω με νέους τρόπους από την κυβέρνηση στο αβέβαιο πεδίο της σταδιακής άρσης των μέτρων.

Τα καταστήματα έκλεισαν λόγω της καραντίνας, τα τραπεζοκαθίσματα μαζεύτηκαν και οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι «επανακαταλήφθηκαν» από τους κατοίκους, ηλικιωμένους και παιδιά, νέους γονείς και ζευγαράκια που έκαναν τις βόλτες σε ελεύθερους δημόσιους χώρους, ανοιχτούς και φιλικούς ανεξάρτητα από το πορτοφόλι του καθενός. Τρείς μέρες μετά τη λήξη της καραντίνας, ανακοινώνεται από την κυβέρνηση το ‘’δώρο’’ του διπλασιασμού του χώρου των τραπεζοκαθισμάτων για όλους τους μαγαζάτορες προκειμένου «να στηριχθεί η οικονομία και να ενθαρρυνθεί η κατανάλωση». Η κίνηση αυτή στοχεύει στο να καλύψει το πάγιο αίτημα των καταστηματαρχών για πλήρη κυριαρχία των τραπεζοκαθισμάτων και στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης ενθαρρύνοντας και παγιώνοντας ένα συγκεκριμένο μοντέλο ζωής: κατανάλωσε ή αλλιώς μην πλησιάζεις. Το μήνυμα που δίνεται είναι σαφές. Δεν θα υπάρχει τσάμπα διασκέδαση και κοινωνικοποίηση.

Η κίνηση αυτή, της αύξησης των τραπεζοκαθισμάτων, δεν γίνεται να υλοποιηθεί στη Νέα Σμύρνη. Στην Πλατεία μας ο χώρος των τραπεζοκαθισμάτων αγγίζει τα 4,5 στρέμματα και οι ελεύθερες επιφάνειες για στάση τα 2,5 στρέμματα.Τι ακριβώς θα σημαίνει μια τέτοια κατάληψη για άτομα μειωμένης κινητικότητας, μικρά παιδιά, ζώα συντροφιάς; Πέρα από τον φυσικό περιορισμό των στρεμμάτων εγείρονται ερωτήματα και για το κατά πόσο η υλοποίηση ενός τέτοιου μέτρου είναι σύμφωνη με τη διατήρηση αποστάσεων για τον περιορισμό της μετάδοσης του ιού στην ήδη επιβαρυμένη Πλατεία Νέας Σμύρνης.

Η «ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΑΝΑΠΟΔΑ» έχει ως πάγιο αίτημα να μειωθεί ο αριθμός τραπεζοκαθισμάτων στην Πλατεία. Να δοθεί ξανά ο δημόσιος χώρος στους κατοίκους. Η Πανδημία ανέδειξε αυτή τη δυνατότητα και αυτό έχει κάνει την κυβέρνηση και τους δημοτικούς άρχοντες να αφρίζουν από το κακό τους και να χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να μιλήσουν για επικίνδυνη κοσμοσυρροή στους ελεύθερους δημόσιους χώρους είτε είναι στην παραλία, είτε στην Αγία Παρασκευή είτε στη Νέα Σμύρνη.Με αυτήν την έννοια, θεωρούμε απαράδεκτη τη δημόσια τοποθέτηση του Δημάρχου Νέας Σμύρνης, ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο να κλείσει την πλατεία, με πρόσχημα τη μεγάλη παρουσία νεολαίας και κατοίκων, ανθρώπων μικρών και μεγάλων που βγήκαν έξω μετά από ενάμισι μήνα καραντίνας να δουν απλά ο ένας τον άλλο μετά από τόσο καιρό. Απαιτούμε ο Δήμος να πάρει απόφαση τώρανα  μειώσει στην πλατεία τα τραπεζοκαθίσματα και να  ανοίξει όλους τους δημόσιους χώρους: το Άλσος, τις παιδικές χαρές, τα προαύλια των σχολείων.

Είναι προφανές πως το πράσινο φως για την κατάληψη των πλατειών από τραπέζια δεν είναι πρωτίστως οικονομικό αλλά πολιτικό μέτρο. Ο δημόσιος χώρος σε μια τέτοια εποχή πολιτικής αστάθειας δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο ζυμώσεων και ελεύθερης κοινωνικοποίησης και για αυτό πρέπει να ελεγχθεί. Άλλοτε με ΜΑΤ και άλλοτε με την πλήρη επέλαση της καταναλωτικής κουλτούρας.

Η πλατεία Νέας Σμύρνης και κάθε άλλη πλατεία της Αθήνας είναι κρίσιμο να μείνει ανοιχτή και προσβάσιμη στους κατοίκους και τη νεολαία. Όχι μόνο για τη διασφάλιση μιας στοιχειώδους ψυχικής ευεξίας αλλά και για να σιγουρέψουμε ότι θα έχουμε το ζωτικό χώρο για την ελεύθερη συζήτηση, συγκρότηση και πολιτική πράξη που ήταν και θα γίνει ακόμα περισσότερο αναγκαία.