Κοινωνία

Το... ρίσκο της ανοησίας και το κόστος της ηλιθιότητας

γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης

          Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα της πανδημίας, η οποία έχει χαρακτηριστικά αυτοκτονιών και ανθρωποκτονιών. Ανεγκέφαλοι εγωιστές και σαλταρισμένοι εγωπαθείς εκτροχιάζουν τη χώρα από την κανονικότητα, επιμένοντας μέσα από μια μειοψηφική συλλογική αναισθησία στο λάθος.

          Η προ ημερών παρέμβαση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ, ήταν ηχηρή, κρυστάλλινη και καίρια. Κάποιοι έχουν στρατευτεί ως ηλίθιοι σε ένα αδελφοκτόνο και δολοφονικό κρεσέντο, αδιαφορώντας για όλα. Δεν τους νοιάζει, δεν δίνουν λόγο και έχουν και το θράσος να ζητάνε τα ρέστα. Είναι σαν τον πιστολέρο που πάει να... καθαρίσει και κατηγορεί το θύμα του, γιατί δεν είχε περισσότερα λεφτά για να του πάρει. "Εκεί που μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι". Οι πολίτες που εμβολιάστηκαν είναι και δακτυλοδεικτούμενοι από αυτούς που έχουν σηκώσει την παντιέρα της ηλίθιας άρνησης τους. Θύματα είναι οι εμβολιασμένοι, οι οποίοι έπραξαν το χρέος τους, αλλά στην Ελλάδα, δυστυχώς, απολογούνται αυτοί που ακολουθούν τον δρόμο της σύνεσης και της ορθότητας. Αντίθετα, οι εγαπωθείς δικαιωματιστές ή αρνητές ή... ανόητοι, πιστεύουν ότι οφείλουμε να τους ακολουθούμε στον... σίγουρο δρόμο της (αυτο)καταστροφής!

          "Το να κουβεντάζεις με ανόητους είναι σαν ν’ ανάβεις δάδα για τους τυφλούς" είχε πει εύστοχα ο Γάλλος λεξικογράφος Pierre Claude Boiste, έχοντας επισημάνει ότι "η ευφυΐα έχει τα όρια της, αλλά η βλακεία δεν έχει αυτό το μειονέκτημα". Δύο πολύ σοφές ρήσεις οι οποίες σήμερα έχουν ένα ευρύ κύκλο αποδεκτών. Είναι δε μια απάντηση σε όλους αυτούς που μιλάνε για την πειθώ. Την πειθώ τη χρησιμοποιείς με κάποιον που έχει κανονκά εγκεφαλικά κύτταρα σε πλήρη λειτουργία και όχι σε καθολική αδράνεια. Μιλάμε για όλους αυτούς που έχουν έναν αρρωστημένο εγωισμό, το οποίο χρησιμοποιούν επί της ουσίας ως αναισθητικό που απαλύνει τον πόνο της ηλιθιότητας τους.

          Η πανδημία έχει φέρει στο προσκήνιο μια μάζα περίεργων τύπων, που είναι εύκολα προβλέψιμοι. "Τον βλάκα μπορείς να τον καταλάβεις από δύο ενδείξεις: μιλάει για πράγματα που είναι γι αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει" είχε πει ο Πλάτωνας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν δύο είδη βλακών: εκείνοι που δεν αμφιβάλλουν για τίποτα και εκείνοι που αμφιβάλλουν για όλα. Το είδαμε με τους αρνητές του κορωνοϊού, τους αρνητές της μάσκας και τώρα με τους αρνητές του εμβολίου. Είναι αυτοί που όπως είχε πει ο Άντον Τσέχοφ "θέλουν να μαθαίνουν τους άλλους, ενώ ο έξυπνος θέλει να μαθαίνει".

          Κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν λόγω βλακείας τη ζημιά που προκαλούν στην κοινωνία. Μετατρέπονται σε ηλίθιους, οι οποίοι αδιαφορούν ακόμη και αν ξέρουν ότι παίρνουν το ρίσκο να προκαλέσουν κακό στους εαυτούς τους και στους δίπλα τους. Γι αυτό και η οδύνη, ο πόνος και ο θάνατος εξακολουθούν να "τρέχουν" με υψηλές ταχύτητες και να επιδρούν καταλυτικά στην αποκατάσταση της ομαλής κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Είναι πραγματικά παροιμιώδης η υπομονή που επιδεικνύει η Πολιτεία με την ευρύτερη έννοια, σε αυτούς που σκορπούν τον θάνατο, αδιαφορώντας λόγω ηλιθιότητας για την αξία της ανθρώπινης ζωής, έτσι όπως αυτή μπορεί να προστατευτεί σχεδόν στον απόλυτο βαθμό, από το μοναδικό διαθέσιμο μέσο απέναντι στην πανδημία: το εμβόλιο. "Η ψυχανάλυση είναι μια θεραπεία εναντίον της άγνοιας, αλλά δεν έχει κανένα αποτέλεσμα επάνω στην ανθρώπινη βλακεία" είχε πει ο Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος Ζακ Λακάν.

          Όλα τα παραπάνω βρίσκουν εφαρμογή στον σημερινό κορωνο-κόσμο της ανοησίας που εξελίσσεται σε ηλιθιότητα με τεράστιο κόστος για τις κοινωνίες. Στη χώρα μας το ποσοστό ηλιθιότητας φτάνει σε υψηλά ποσοστά. Και όπου υπάρχουν ηλίθιοι ανθούν οι τυχοδιώκτες για να τους εκμεταλλευτούν. Το 2015 η ηλιθιότητα κόστισε σε οικονομικό και κοινωινκό επίπεδο, γιατί συνέβησαν όλα τα προαναφερόμενα. Σήμερα, σε ένα πάνδημο ζήτημα ζωής και θανάτου, όπως αυτό της δημόσιας υγείας, κάποιοι είναι έτοιμοι να το κάνουν... Κούγκι, απολαμβάνοντας τα... κατορθώματα τους.

          Η Πολιτεία και η κυβέρνηση οφείλουν να αποβάλλουν τα φοβικά σύνδρομα και να λάβουν δραστικά μέτρα. Γιατί πολύ απλά η βλακεία σκοτώνει και η ηλιθιότητα έχει κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε οικονομικό επίπεδο. Η πραγματική μεταρρύθμιση χώρα και το καθολικό restart, θα ξεκινήσει μόνο όταν η βλακεία συντριβεί με μέτρα που να προκαλούν σοκ. Γιατί, άλλο πράγμα είναι η δημοκρατική έκφραση και οι ανθρώπινες ελευθερίες και εντελώς διαφορετικό πράγμα η ελευθερία στην ηλιθιότητα, η οποία οδηγεί σε περιπέτεια ή ακόμη και στον θάνατο.

          Κάποιοι α(κατ)νόητοι τυχοδιιώκτες έλεγαν προ μηνών ότι αναλαμβάνουν το ρίσκο των συγκεντρώσεων, το οποίο λειτούργησε "καύσιμη ύλη" για να κρατήσει τη φωτιά αναμμένη. Και μετά ήρθαν όλοι αυτοί που έκαναν κηρύγματα άρνησης και ανοησίας. Μπροστά στην ανθρώπινη ζωή, δεν μπορούν να γίνονται ανεκτές τέτοιου είδους... μαγκιές. Γιατί η μαγκιά σκοτώνει κόσμο. Επιπλέον, η μαγκιά πληρώνεται και στέλνει... άψαλτο, αυτόν που την "πουλάει"...

ΛΟΥΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

e-mail: loukas1972@gmail.com

Facebook: Λουκάς Γεωργιάδης, Loukas Georgiadis

Twitter: LoukGeorgiadis, loukas geo

LinkedIn: LOUKAS GEORGIADIS