Νέα Σμύρνη: Το λυκόφως ενός λαμπρού Δήμου…
Πώς δεκάδες ιστορικών και καλαίσθητων δήμων κατάντησαν πολεοδομικές φυλακές εκατομμυρίων κατοίκων
ΆποψηΠέτρος Μακρής
Ξεκαθαρίζω ευθύς εξ αρχής, ότι η σημερινή αναφορά μου στη Νέα Σμύρνη, που από τη δεκαετία του 1920 μέχρι και τα μέσα του 1980 ήταν υπόδειγμα δήμου του Αττικού λεκανοπεδίου, όσα λοιπόν εξυμνώ, αλλά και διεκτραγωδώ στο σημερινό μου κείμενο, για τη Νέα Σμύρνη, το καμάρι των προσφύγων της Ιωνίας του 1922 και μόνιμη κατοικία μου, όλα λοιπόν αυτά δεν υποκρύπτουν το παραμικρότερο σημάδι προσωπικού τοπικιστικού σωβινισμού.
Αλλά κάποιες πικρές αλήθειες, για το σημερινό κατάντημα και δεκάδων άλλων δήμων του ευρύτερου χώρου της πρωτεύουσας, γιατί και των περισσότερων περιφερειών της Ελλάδας.
Το πολεοδομικό-εργολαβικό λόμπι
Η σημερινή νέα Σμύρνη, με εξαίρεση το Άλσος της και την κεντρική Πλατεία 25ης Μαρτίου είναι στο ίδιο επίπεδο με τις παρηκμασμένες και ακατάστατες περιοχές του Παγκρατίου, των Ηλυσίων, της Κυψέλης, της Καλλιθέας, του Βύρωνα, της Καισαριανής, του Ζωγράφου και βάλε…
Αυτό το δειγματοληπτικό κομμάτι του δομημένου ελληνικού χώρου, με τον χωροταξικό και ρυμοτομικό του λαβύρινθο, αλλά τα ασφυκτικά τείχη επταόροφων και … οκταόροφων πολυκατοικιών, δεν αποτελεί παρθενογένεση. Αλλά αποτέλεσμα μιας ανοίκειας και απαράδεκτης συνεργασίας ανευθυνο-υπεύθυνων πολεοδομικών φορέων αλλά και του εργολαβικού κεφαλαίου.
Και το χειρότερο, τα πολεοδομικά καθήκοντα, τις τελευταίες δεκαετίες, με ρουσφετολογική υποστήριξη του Κοινοβουλίου μας, παραδόθηκαν χαριστικά στους δήμους. Με αποτέλεσμα, τα εκάστοτε δημοτικά πλειοψηφούντα συμβούλια να δίνουν κάθε δυο, το πολύ τρία χρόνια και από έναν όροφο στην εργολαβία, με τους αδηφάγους εκσκαφείς και τις μπετονιέρες που χρησιμοποιώντας τους μεγάλης διαμέτρου και μήκους σωλήνες, προωθούν το μπετόν και στρώνουν ταράτσες μέχρι τον έβδομο όροφο!
Νέα Σμύρνη: ο Δήμος με τα αμέτρητα κατεστραμμένα πεζοδρόμια-φονικές παγίδες
Ο προηγούμενος δήμαρχος Σταύρος Τζουλάκης, ήδη υπόλογος για παράβαση καθήκοντος για σωματικές βλάβες και ψυχική οδύνη από πτώση και τραυματισμούς στα νεο-σμυρνιώτικα πεζοδρόμια-νάρκες για τους πεζούς, καθ’ όλη τη θητεία του στα δημοτικά του καθήκοντα, άφησε σε αναλογία πάνω από 90% ξεχαρβαλωμένα και ανεπισκεύαστα πεζοδρόμια ηλικίας μισού σχεδόν αιώνα!
Την ίδια αυτή κατάσταση παρέλαβε σήμερα ο νέος δήμαρχος Νέας Σμύρνης Γιώργος Κουτελάκης, ο οποίος διετέλεσε και πάλι δήμαρχος σε τρεις περιόδους από το 1998 μέχρι το 2010. Άρα, γνωρίζει κάλλιστα και δεν ενδιαφέρθηκε και αυτός δεόντως για το μελανό σημείο της αθλιότητας, στα νεο-σμυρνιώτικα πεζοδρόμια-νάρκες για πεζούς, οι οποίοι προτιμούν να περπατούν στην άσφαλτο-και αυτή με πολλές λακκούβες-για ν’ αποφύγουν τα ατυχήματα. Αλλά και στην άσφαλτο εγκυμονείται ο εξ ίσου μεγάλος κίνδυνος από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, για τραυματισμούς και θανάτους.
Ο νέος δήμαρχος και το κράτος
Κατά συνέπειαν κύριε Κουτελάκη, μην ακολουθείτε το απαράδεκτο υπόδειγμα του προκατόχου σας, που θεωρείται παράδειγμα περιφρόνησης προς τους δημότες, αλλά και επισκέπτες του Δήμου…
Δεν αρκούν όμως τα ευχολόγια, αλλά το ίδιο το κράτος οφείλει:
1) Ή ν’ αποσύρει τα πολεοδομικά, ουσιαστικά ανύπαρκτα καθήκοντα, από τους επιλήσμονες δημάρχους και να τα αναθέσει σε αποτελεσματικότερους φορείς.
2) Να επανασυστήσει πολεοδομικές υπηρεσίες αυστηρά λειτουργούσες και ελεγκτέες από τις περιφέρειες ή το ίδιο το κράτος. Και πάνω απ’ όλα σε απόλυτη προτεραιότητα η οικολογική τάξη στον δομημένο χώρο.
Τέλος, οι ίδιοι οι δημότες, που έχουν κατ’ επανάληψη τραυματιστεί, ή υποστεί αναπηρίες, περπατώντας στα πεζοδρόμια-θανάσιμες παγίδες να σπεύδουν πάραυτα στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα και να καταθέτουν μήνυση κατά των επίορκων δημοτικών αρχόντων: α) Για παράβαση καθήκοντος, β) σωματικές βλάβες και αποζημίωση για ψυχική οδύνη.
Το φρονιμότερο θα ήταν να συσταθεί επίσημος φορέας για την καλύτερη προστασία των δημοτών από αυτές τις παραβάσεις, συνεργαζόμενος με ιατροδικαστικές υπηρεσίες.
Και κλείνω το σημερινό μου κείμενο με την ευχή προς τον κύριο Κουτελάκη, αλλά και όλους τους νέους αιρετούς δημάρχους να σβήσουν από το χάρτη των δραστηριοτήτων τους το απαράδεκτο καθεστώς του διαχωρισμού του πληθυσμού των δήμων σε ευνοούμενους πατρικίους και περιφρονημένους πληβείους, διότι «έχει ο καιρός γυρίσματα»…
Επίσης τίθεται το ερώτημα: Το μορφωτικό επίπεδο των περισσότερων μελών στα δημοτικά συμβούλια της πατρίδας μας, είναι δεόντως ικανοποιητικό, ώστε όλοι να γνωρίζουν τι σημαίνει πατρίκιος και πληβείος; Γιατί όχι και η λέξη του τίτλου αυτού του κειμένου λυκόφως;
Σχόλια