Η 'Μια Πόλη Ανάποδα' απαντάει στο άρθρο του Λουκά Γεωργιάδη

'Απάντηση' για το άρθρο του Λουκά Γεωργιάδη

γράφει η Μια Πόλη Ανάποδα-Δημοτική Παράταξη Δήμου Νέας Σμύρνης

Μπήκαμε στη διαδικασία να διαβάσουμε το άρθρο του Λουκά Γεωργιάδη στην ιστοσελίδα nstv.gr με τίτλο "Δημοκρατία" του... μπάχαλου", διαδηλωτές του χαβαλέ και πολιτικά ρετάλια» αλλά τελικά το μετανιώσαμε καθώς παρ’όλο που πρόκειται για ένα μακροσκελές κείμενο ο τίτλος του συγγραφέα αποτελεί και το μοναδικό «επιχείρημα»

Σε όλο το άρθρο το οποίο δυστυχώς αναπαράγεται διαρκώς με κουραστική φλυαρία και ένα ύφος και μια φρασεολογία που όχι απλά δεν συνάδει με το στοιχειώδες πολιτικό επίπεδο πολιτισμού που πρέπει να διατηρεί κάποιος σε μία πολιτική αντιπαράθεση, ειδικά για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, όπως είναι η απαγόρευση των διαδηλώσεων, αλλά στην πραγματικότητα ο συγγραφέας του κατάφερε να πιάσει ΠΑΤΟ.

«Μπαχαλάκηδες», «τσιπουράκηδες», «χαβαλέδες» είναι μερικοί από τους ελάχιστους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί μέσα στο κείμενό του, το οποίο αποτελεί στο σύνολό του ένα παραλήρημα υβριστικών εκφράσεων απέναντι σε όσους υπερασπίζονται τα δημοκρατικά και συνταγματικά κεκτημένα του πολιτεύματός μας. Παρ’ όλο που πρόκειται για ένα κατάπτυστο κείμενο που δεν προσφέρει τίποτα στον αναγνώστη του παρά μια γενικευμένη αποστροφή και λύπηση για τον συγγραφέα του θα θέλαμε να σχολιάσουμε μερικά σημεία του, ίσως για να εξηγήσουμε στο κύριο Γεωργιάδη πως είθισται οι πολιτισμένοι άνθρωποι να εκθέτουν τα επιχειρήματά τους.

Το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις συνιστά μια άνευ προηγουμένου επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα του εργατικού και λαϊκού κινήματος καθώς κάθε πορεία θα μπορεί πλέον να θεωρηθεί εν δυνάμει παράνομη και να καταστέλλεται. Σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 του Συντάγματος, κάθε συνάθροιση είναι εκ των προτέρων ελεύθερη και νόμιμη με την προϋπόθεση να πραγματοποιείται «ήσυχα και χωρίς όπλα», κατ’ εξαίρεση δε στην παράγραφο 2 περιγράφονται οι περιορισμοί που τίθενται υπέρ της δημόσιας τάξης.

Στο νομοσχέδιο γίνεται μία αντιστροφή των διατάξεων του Συντάγματος, που υποτίθεται, υπενθυμίζουμε, για μια ευνομούμενη πολιτεία είναι θεμέλιο του δημοκρατικού πολιτεύματος και ορίζεται ότι κάθε συγκέντρωση είναι εν δυνάμει παράνομη εκτός αν προβλέπεται το αντίθετο. Οι κινητοποιήσεις πρέπει να γνωστοποιούνται, να ορίζεται διοργανωτής, ο οποίος θα είναι υποχρεωμένος να έχει επικοινωνία με τους ειδικά διορισμένους «διαμεσολαβητές» (με την ασφάλεια δλδ) ενώ θα ευθύνεται αστικά για κάθε ζημία που θα προκύψει κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης ακόμα και αν δεν την προκάλεσε ο ίδιος.

Επιπλέον, θεσπίζεται ιδιώνυμο ποινικό αδίκημα με βάση το οποίο όποιος συμμετάσχει σε παράνομη διαδήλωση μπορεί να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης μέχρι ενός έτους. Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια πολιτική επιλογή. Μια πολιτική επιλογή ποινικοποίησης, καταστολής και οικονομικής εξόντωσης απέναντι σε όποιον κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ είτε πρόκειται για σωματείο, είτε για πολιτική συλλογικότητα, είτε για το μαζικό λαϊκό κίνημα. Αυτή η κίνηση είναι βαθιά αυταρχική, σκοταδιστική και χουντική και θίγει τον πυρήνα του δικαιώματος του συνέρχεσθαι.

Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να διεκδικούν καλύτερες συνθήκες εργασίας, έχουν δικαίωμα να ζητούν να μην απολύονται, έχουν δικαίωμα να διεκδικούν δημόσια, δωρεάν υγεία και παιδεία. Η νεολαία έχει δικαίωμα να ζητάει δουλειά και όχι ανεργία, μισθούς κανονικούς και όχι πείνας. Και όπως έχει δείξει η ιστορία η ανάγκη των ανθρώπων να παλέψουν για να καλυτερέψουν συνολικά τη ζωή τους, για να φτιάξουν μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο ανθρώπινη, δεν γνωρίζει από νόμους και απαγορεύσεις. Ούτε η αστυνομία, ούτε η καταστολή μπορεί να εμποδίσει την ομορφιά του αγώνα, της διεκδίκησης και της αλληλεγγύης.