Εκλογικά

Ένας Πανιώνιος για την Ευρωβουλή...

Ο 27χρονος Νίκος Διακομιχάλης, υποψήφιος ευρωβουλετής με τους Ανεξάρτητους Έλληνες  και πρόεδρος της Νεολαίας του κόμματος, μας για την ομάδα της καρδιάς του και για τον λόγο που επέλεξε απο τόσο μικρή ηλικία να ασχοληθεί με τα κοινά, πολλώ δε μάλλον με την Ευρωβουλή.

κ. Διακομιχάλη πείτε μας δυο λόγια για εσάς, αρχικά είστε νέος, 27 ετών, υποψήφιος Ευρωβουλευτής και Πανιώνιος.

Πράγματι έτσι είναι, γεννήθηκα το 1991, με καταγωγή απο την Αγία Άννα της Εύβοιας και τη Νίσυρο, μεγαλωμένος όμως στην Πρέβεζα. Απο γονείς εκπαιδευτικούς, εξού και η συνεχής εσωτερική μετανάστευση των παιδικών μου χρόνων. Σπούδασα στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού Θεσσαλονίκης και έκανα Μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στην Διοίκηση Επιχειρήσεων και τα Τουριστικά. Δουλεύω απο τα 18 μου κυρίως στον τομέα της εστίασης, έχω περάσει απο όλα τα πόστα κατα τη διάρκεια των σπουδών μου, σερβιτόρος, μπαρμαν, υπεύθυνος κτλ. Έχω δουλέψει στον τομέα των πωλήσεων αλλά και σε εταιρία με θεματικά δωμάτια (Escape Rooms), ως δημιουργός και game master, στην Θεσσαλονίκη.

Ποιά είναι η σχέση σας με την ομάδα του Πανιωνίου.

Για μένα ο Πανιώνιος είναι μια ιδέα, είναι ένας τρόπος ζωής. Είναι η Κυριακή της Νέας Σμύρνης. Από το πρωί όταν θα κατέβεις πλατεία και θα περιμένεις τον αγώνα με την ίδια αγωνία που έχουν τα μικρά παιδιά, μέχρι την συνάντηση έξω απο τον τυροπιτά λίγο πριν την σέντρα.  Για εμάς τους Πανιώνους που ζήσαμε στην επαρχία, είναι κάτι σαν τους Έλληνες του εξωτερικού. Η πλατεία είναι μια ιεροτελεστία. Είναι κάτι που γίνεται με την ίδια ένταση και το ίδιο συναίσθημα κάθε Κυριακή.

Μεγαλώσατε στην επαρχία τι είναι αυτό που σας συνέδεσε με τον Πανιώνιο;

Πράγματι η καταγωγή μου είναι απο τα Δωδεκάνησα και την Εύβοια. Ωστόσο, μεγαλωμένος στην Πρέβεζα, πριν κάποια χρόνια με την παρέα μου δημιουργήσαμε, ρομαντικά σκεπτόμενοι, τους Panthers West Fans. Δεν ήμασταν πολλοί στον αριθμό, όμως ήταν η συλλογικότητα και το κοινό πάθος για τον Ιστορικό αυτό που μας κρατούσε ζεστούς.

Ήσασταν αθλητής αν δεν κάνω λάθος, τι έχετ ενα πείτε στα νέα παιδιά του συλλόγου;

Υπήρξα αθλητής απο πολύ μικρή ηλικία. Η αλήθεια είναι ότι κοιτάζοντας τα παιδιά του συλλόγου θα ήθελα να τους πω πως, δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα απο το να είσαι μέλος της οικογένειας του Πανιωνίου. Μιας οικογένειας που διδάσκει πρώτα τον αθλητισμό, μιας οικογένειας που στα δύσκολα χρόνια είναι πάντα εκεί και σε εποχές που οι μοντερνισμοί κοντέυουν να καταστρέψουν κάθε τι αγνό και αληθινό και κάθε πιστεύω στο βομό του χρήματος. Ο Πανιώνιος είναι απο τους ελάχιστους συλλόγους που κρατούν Θερμοπύλες και που διδάσκει στα παιδιά αυτό που λέμε λαϊκά, να παίζουν για τη φανέλα.

Ποιά είναι η δική σας επαφή όσον αφορά τα τμήματα υποδομών της ομάδας;

Η δική μου πιο κοντινή επαφή με τα τμήματα υποδομών του Ιστορικού είναι μια ιστορία που αν μη τι άλλο, με πληγώνει και θα με πληγώνει κάθε φορά που την φέρνω στο μυαλό μου. Σε ηλικία 15 ετών, μόνιμος κάτοικος Πρεβέζης και αθλητής του ΠΑΣ Πρεβεζα (Γ εθνική τότε), αποφασίζω να πάω στο καλοκαιρινό Καμπ του τότε προπονητή των τμημάτων υποδομών του Πανιωνίνου κ. Μίλτου Καρατζά, στο χωριό μου την Αγία Άννα. Μάλιστα έχω δει πολλά παιδιά που παίξαμε μαζί σε εκείνα τα καμπ να κάνουν καριέρα, πρώτος απ’ όλους ο Κώστας Μανολάς, ο Τάσος και ο Χρήστος Δώνης ο Αμίρης και άλλοι πολλοί. Ο κ. Μίλτος τότε μου ζήτησε εαν το επιθυμώ να μετακομίσω στην πρωτεύοσα ώστε να με αναλάβει προσωπικά, προτείνοντας με για την ομάδα του Πανιωνίου, για την Μικτή και για την Εθνική νέων. Λόγω σχολικών υποχρεώσεων αποφάσισα να μείνω ακόμα μια χρονία στην Πρέβεζα και την επόμενη χρονία να ξεκινήσω για αυτό το ταξίδι. Όντας όμως εγώ «παθιασμένος με την μπάλα» και ηλικιακά στα χρόνια της «τρέλας» δεν άφηνα παιχνίδι για παιχνίδι. Σε ένα απο αυτά τα ματς λοιπόν, σχολικού τότε πρωταθλήματος και σε ηλικία 16 ετών, μετά απο μια ατομική ενέργεια, υπήρξε μια σύγρκουση που μόνο όσοι το έχουν βιώσει μπορούν να κατανοήσουν, με αποτέλεσμα εμένα στον αέρα και διαλυμένο το αριστερό μου γόνατο. Η διάγνωση του γιατρού ήταν «τραυματισμός Ρονάλντο, χιαστός, πλάγιος μηνίσκος». Εκεί λοιπόν στην πιο παραγωγική ηλικία για κάποιον αθλητή, τελείωσε το δικό μου όνειρο για να φορεσω κάποια μέρα την φανέλα του Ιστορικού.

Ας πάμε τώρα στο κομμάτι των Ευρωεκλογών, πείτε μας δυο λόγια για την επιλογή σας, είστε μόλις 27 ετών και είστε υποψήφιος Ευρωβουλευτής.

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως οι νέοι έχουν απαξιώσει την πολιτική και αυτό δεν είναι ένα τυχαίο συμβάν. Οι νέες γενιές είναι όλο και πιο έξυπνες, αντιλαμβάνονται πως το σύστημα είναι σάπιο και επιλέγουν αν μην ασχοληθούν. Έχουν αντιληφθεί πως η κρίση που μας ταλαιπωρεί τα τελευταία χρόνια δεν είναι μια κρίση οικομικών αιτιών, αλλά μια κρίση ηθικής και μια κρίση αξιών. Ξέρετε, ακόμα και να μας χάριζαν το χρέος αύριο, με τους ίδιους ανθρώπους στις θέσεις εξουσίας και με τις ίδιες αντιλήψεις, σε 10 χρόνια πάλι θα χρωστάγαμε. Ο λόγος είναι απλός: όταν υπερτιμολογούν ένα φάρμακο, όταν λαμβάνουν «μίζες», και όταν υπερκοστολογούν στα εξοπλιστικά αυτό αποτελεί μια μη ηθική πράξη, όχι μια λάθος οικονομική πολιτική. Γι αυτό φτάσαμε εδώ, γιατί έγιναν πολλές μη ηθικές επιλογές.

Όσον αφορά τις Ευρωεκλογές τώρα, να πω πως αρχικά για όλους εμάς που προερχόμαστε απο προσφυγική γενιά, είναι δεδομένο πως δεν μας εκφράζουν τα άκρα. Ούτε όμως οι απόψεις που έχουν να κάνουν με τη συνέχιση της πορείας της Ευρώπης ως έχει. Ξέρετε η Νέα Σμύρνη μου αρέσει γιατί είναι γειτονία. Μετά λοιπόν την Οικογένεια, ο άνθρωπος οφείλει να προστατεύει την γειτονία του, μετα  την πόλη του και τέλος το Έθνος του. Η Ευρώπη πλέον θέλει να καταργήσει όλα αυτά που μας ενώνουν και να γίνουμε μια νοτιοανατολική επαρχία της ομοσπονδιοποιημένης Ευρώπης, χωρίς να διατηρούμε τις παραδόσεις, την Ιστορία, τη γλώσσα τα ήθη και έθιμα μας. Είτε με το μοντέλο του νεο-φιλελευθερισμού, που βλέπει τα πάντα με βάση τα νούμερα, και όχι με βάση την ανθρώπινη ύπαρξη, είτε με το μοντέλο του εθνομηδενισμού που καταργεί κάθε τι διαφορετικό, μας θέλει όλους ίδιους, σαν τα πρόβατα. Και ξέρετε τα πρόβατα έχουν και τσοπάνη, την θέση του οποίου θα πάρουν οι άνθρωποι της Παγκοσμιοποίησης.

Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί. Ανάμεσα λοιπόν σε αυτούς που προσποιούνται οτι έχουν διαφορετικές απόψεις αλλά και τα δυο μοντέλα που προανέφερα που οδηγούν στην Παγκοσμιοποίηση, βρίσκονται οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Εμείς λέμε επιστροφή στα Έθνη-Κράτη, καμία υποστολή των σημαιών, καμία πολτοποίηση των λαών, ο Άνρωπος είναι πάνω απο τους αριθμούς και όχι εργαλείο για να αυξάνουν τα νούμερα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Λέμε όχι σε μη εκλεγμένα όργανα της Ε.Ε., τα οποία ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέφερε ως τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών.

Αυτές λοιπόν οι εκλογές θα δείξουν ποιά Ευρώπη θέλουμε. Την Ευρώπη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ντε Γκωλ και των οραματιστών της ή την Ευρώπη του Σόιμπλε, του Βέμπερ και των άλλων νεο-φιλελεύθερων  υποστηρικτών της Παγκοσμιοποίησης;

κ. Διακομιχάλη σας ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη στο nstv.gr σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στον δύσκολο αγώνα σας.