Δημοτικά

Πλέον και με τη σφραγίδα του Αρείου Πάγου, δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι ευθύνονται ποινικά και αστικά για τους τραυματισμούς πεζών στα κατεστραμένα πεζοδρόμια και οφείλουν να καταβάλουν στους τραυματισμένους τα έξοδα περίθαλψης και χρηματική αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης.

Το χρονικό της απόφασης έχει ως εξής: Άτυχη 64χρονη ενώ βάδιζε σε πεζοδρόμιο με αποκολλημένες και υπερυψωμένες πλάκες, μακριά από το πατρικό της σπίτι, σκόνταψε σε μια υπερυψωμένη πλάκα, έπεσε και τραυματίστηκε. Στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί εξάρθρωση του αριστερού της αγκώνα (έγινε ανάταξη) και είχε κάταγμα στο κεφάλι. Τοποθετήθηκε νάρθηκας στο χέρι της και ακολούθησαν κινησιοθεραπείες. Η 64χρονη υπέβαλε μήνυση σε βάρος του δημάρχου και του αντιδημάρχου, υπεύθυνου των Τεχνικών Υπηρεσιών του δήμου.

Ο αντιδήμαρχος, στον οποίο είχαν μεταβιβαστεί οι αρμοδιότητες της κατασκευής και συντήρησης των πεζοδρομίων, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων μηνών με τριετή αναστολή (αφού του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό της προηγούμενης έντιμης, ατομικής, οικογενειακής ζωής) για το αδίκημα της σωματικής βλάβης από αμέλεια. Ο δήμαρχος αθωώθηκε καθώς οι αρμοδιότητες συντήρησης των πεζοδρομίων είχαν μεταβιβαστεί στον αντιδήμαρχο και γιατί δεν είχε ενημερωθεί από κανέναν αρμόδιο για την κατάσταση του πεζοδρομίου στο οποίο έγινε το ατύχημα με τη γυναίκα.

Ο αντιδήμαρχος προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η σε βάρος του καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου. Όμως οι αρεοπαγίτες του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους αναιρετικούς ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι η καταδικαστική απόφαση έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και του επιδίκασε 250 ευρώ δικαστικά έξοδα.

Σύμφωνα με την αρεοπαγιτική απόφαση, «ο δήμος έχει ευθύνη για τον τραυματισμό της, διότι τα όργανά του δεν έλαβαν τα απαιτούμενα μέτρα για την αποφυγή του ατυχήματος, καθώς όφειλαν να προβούν σε επισκευή των πλακών του πεζοδρομίου και να τοποθετήσουν ειδική σήμανση στο σημείο για την ενημέρωση των πεζών».

Επιπλέον ανέφεραν ότι από τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων «θεσπίζεται αποκλειστική αρμοδιότητα των δήμων για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων, ακολούθως, δε, με τις διατάξεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού ορίζεται ότι υπόχρεοι για την επισκευή και συντήρηση των πεζοδρομίων και των τεχνικών έργων που τα αποτελούν (κράσπεδα, ρείθρα, υπόστρωμα και επίστρωση ή επικάλυψη) είναι οι ιδιοκτήτες των παρόδιων ακινήτων, μπροστά στα οποία βρίσκονται».

Οι δικαστές επεσήμαναν επίσης ότι «οι δήμοι, κατ’ εφαρμογή των αρχών της χρηστής διοίκησης, υποχρεούνται, στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, να επιβλέπουν και να ελέγχουν την καταλληλότητα των πεζοδρομίων και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για τη συντήρηση και επιδιόρθωση αυτών, προκειμένου να διεξάγεται ομαλά η κυκλοφορία επί του πεζοδρομίου, αλλά και να προστατεύεται η σωματική ακεραιότητα των χρησιμοποιούντων αυτό (αναπήρων, παιδιών, ηλικιωμένων κ.λπ.)».

Σε άλλο σημείο αναφέρουν οι αρεοπαγίτες: «Το γεγονός ότι υπόχρεοι για την επισκευή και συντήρηση των πεζοδρομίων είναι οι παρόδιοι ιδιοκτήτες δεν αναιρεί την υποχρέωση των δημοτικών οργάνων (της επίβλεψης και του ελέγχου της κατάστασης των πεζοδρομίων και της λήψης των κατάλληλων μέτρων για τη συντήρηση και επιδιόρθωση αυτών), ούτε μεταθέτει την υποχρέωση αυτή σε ιδιώτες ή σε άλλα όργανα, γιατί η υποχρέωση αυτή περιλαμβάνεται στα θέματα που ανάγονται στη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων και αφορά την ομαλή κυκλοφορία των πεζών σε κοινόχρηστους χώρους και την προστασία της σωματικής ακεραιότητας των πολιτών που κάνουν χρήση των πεζοδρομίων».

Ο αντιδήμαρχος επικαλέστηκε ότι δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή του αλλά ούτε του είχε αναφερθεί κάποιο πρόβλημα στο συγκεκριμένο πεζοδρόμιο. Ομως, το επιχείρημά του αυτό απορρίφθηκε καθώς, όπως αποδείχτηκε, η 64χρονη επί δύο συνεχόμενα χρόνια παραπονιόταν στον καταδικασθέντα για «την κατάσταση του πεζοδρομίου».

Κι εκείνος της «είχε υποσχεθεί ότι θα ενημερώσει για το ζήτημα αυτό τον δήμαρχο, πλην όμως ουδέποτε ενημέρωσε τον δήμαρχο ή τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας για όσα περιήλθαν σε γνώση του, αλλά ούτε και κατηύθυνε την άτυχη γυναίκα να προβεί σε γραπτή αναφορά στην αρμόδια υπηρεσία».

Παράλληλα, υποστήριξε ότι για την επισκευή του πεζοδρομίου ήταν υπόχρεη η 64χρονη, αλλά, όπως σημειώνεται στη δικαστική απόφαση, «η παθούσα δεν έπεσε στο πεζοδρόμιο που βρισκόταν μπροστά από την πατρική της οικία» και κατά συνέπεια δεν όφειλε να προβεί σε εργασίες αποκατάστασης.

Πέραν αυτού, όμως, συνεχίζει η δικαστική απόφαση, ο δήμος μετά την υποβολή της μήνυσης, με εντολή του δημάρχου, προέβη σε έργα αποκατάστασης του πεζοδρομίου, χωρίς ωστόσο να χρεώσει τη δαπάνη στους παρόδιους ιδιοκτήτες των ακινήτων.

Τέλος, απορρίφθηκε και το επιχείρημα του αντιδημάρχου ότι δεν του είχαν μεταβιβαστεί οι αρμοδιότητες επισκευής, συντήρησης και κατασκευής των πεζοδρομίων, καθώς αυτό «συνάγεται από το άρθρο 14 του Οργανισμού Εσωτερικών Υπηρεσιών του δήμου».

Πηγή: e-ota.gr