Αθλητικά

Ένα τεράστιο κεφάλαιο της μπασκετικής ιστορίας του Μίλωνα κλείνει αυτό το καλοκαίρι, καθώς ο Δημήτρης Αποσκίτης γνωστοποίησε με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook την αποχώρησή του από το σύλλογο της Νέας Σμύρνης.

Ο Δημήτρης Αποσκίτης υπηρέτησε για πάνω από 40 χρόνια τον Μίλωνα, αρχικά ως παίκτης και αργότερα ως προπονητής, με τον ίδιο να είναι η ζωντανή ιστορία του μπασκετικού τμήματος. Μέχρι πρότινος ήταν προπονητής της ανδρικής ομάδας (υπό τις οδηγίες του πέρσι ο Μίλωνας ανέβηκε στις εθνικές κατηγορίες μετά από οκτώ χρόνια) από τον πάγκο της οποίας αποχώρησε στη μέση της φετινής περιόδου. Συνέχισε σαν τεχνικός διευθυντής υποδομών, μία θέση την οποία θα έχει μέχρι και τις 31 Ιουλίου, αποχωρώντας στην συνέχεια από το σωματείο.

Στην ανάρτησή του, ο κ. Αποσκίτης αναφέρει πως του έγινε πρόταση από τη διοίκηση να αναλάβει την εφηβική ομάδα, πρόταση την οποία και αρνήθηκε. Κάπως έτσι, ένας τεράστιος κύκλος κλείνει για τον ίδιο αλλά και τον Μίλωνα. 

Διαβάστε αναλυτικά την ανάρτηση του κ. Αποσκίτη, στην οποία γίνεται και ένας απολογισμός των πεπραγμένων όλα αυτά τα χρόνια που εργάστηκε στον Μίλωνα:

"Στo τέλος μιας τριετούς παρουσίας μου στο Σύλλογο του Μίλωνα, και έχοντας πολύ σημαντική θέση ευθύνης, σαν Προπονητής της πρώτης ομάδας μέχρι τον Ιανουάριο και σαν Υπεύθυνος Υποδομών μέχρι τις 31 Ιουλίου, θα κάνω ένα πολύ σύντομο απολογισμό των πεπραγμένων στην ομάδα.

• Η Αντρική Ομάδα ανέβηκε κατηγορία από τα τοπικά πρωταθλήματα σε εθνικές κατηγορίες, μετά από 8 χρόνια.

• Δημιουργήθηκε ένα πολύ καλό περιβάλλον λειτουργίας, με οργάνωση ομάδων επαγγελματικών κατηγοριών.

• Γέμισε ασφυκτικά το γήπεδο σε αγώνες της ομάδας, κάτι που είχε να συμβεί 19 χρόνια, από εκείνο δηλαδή το παιχνίδι με τον Απόλλωνα Πάτρας που μας έδωσε την άνοδο στην Α1, και το οποίο το θυμάμαι με πολύ αγάπη.

• Το βασικότερο όμως είναι ότι κέρδισε ο Σύλλογος σε αξιοπιστία και σε αντιμετώπιση όλων των φορέων απέναντι μας, από τους Διαιτητές μέχρι τους κριτές, τις ενώσεις κλπ.

• Λειτούργησαν επαγγελματικά οι υποδομές του Συλλόγου, με πολύ καλά αποτελέσματα, με ευχαριστημένους την πλειοψηφία των γονιών και των παιδιών, με συνεχείς συναντήσεις, προετοιμασίες, αποστολές, τουρνουά εντός και εκτός Αθηνών. • Ο αριθμός των παιδιών αυξήθηκε όσο είχαμε δυνατότητα, και χαρακτηριστικά θα αναφέρω, ότι στο ξεκίνημα της τριετίας είχαμε 280 παιδιά, και σήμερα έχουμε 409, ένα νούμερο που είναι στα όρια μας, όταν μάλιστα την τρέχουσα χρονιά δεν μπορέσαμε να προσθέσουμε στις ακαδημίες μας πάνω από 50 παιδιά γιατί δεν είχαμε χώρο, αλλά και εσκεμμένα δεν κάναμε καμπάνια στην αρχή της χρονιάς για τον ίδιο λόγο.

• Επίσης πολύ βασικό είναι ότι δημιουργήσαμε μια οικογένεια, όπου οι περισσότεροι αθλητές και γονείς ένιωσαν τη ζεστασιά από το Σύλλογο.

Προσπαθήσαμε επίσης να βελτιώσουμε τους προπονητές του Συλλόγου, κάτι που σε μεγάλο βαθμό πετύχαμε και θα αναφέρω χαρακτήριστικα ότι οι δυο προπονητές που είχαμε σε εφηβικό και παιδικό, ο Μητροπουλος και ο Βαρυπατης, δυο δικά μας παιδιά βελτιώθηκαν πολύ και είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα!!!! Και οι υπόλοιποι βέβαια είχαν σημαντική συμμετοχή σε όλο αυτό, αλλά και βελτίωση.

Τον περασμένο Ιανουάριο, με μια παραίτηση που ήμουν υποχρεωμένος να υποβάλλω για διάφορους λόγους, τελείωσε η παρουσία μου στον πάγκο της πρώτης ομάδας, αλλά συνέχισα σαν Τεχνικός Υπεύθυνος Υποδομών, μια θέση που θα έχω μέχρι τις 31 Ιουλίου.

Η πρόταση που μου έγινε από τον Κο Σακελλαρίδη Πρόεδρο του Συλλόγου και τον Κο Ασημακόπουλο νέο υπεύθυνο μπάσκετ, ήταν για την επόμενη χρονιά να είμαι προπονητής της εφηβικής ομάδας...
Με λύπη μου δεν θα αποδεχθώ αυτή την πρόταση και έτσι η συνεργασία μου με το δεύτερο σπίτι μου, την ομάδα που η παρουσία μου σε αυτή ξεπερνάει τα 40 χρόνια, θα τελειώσει στις 31 Ιουλίου.
Αν άρχιζα να γράφω ονόματα ανθρώπων που θέλω να ευχαριστήσω, θα έγραφα ώρες και από την άλλη κάποιοι θα ξέφευγαν και θα είχαμε παρεξηγήσεις. Ευχαριστώ όλους λοιπόν που στάθηκαν δίπλα σε αυτήν την προσπάθεια, με ειλικρίνεια και επικοινωνία, στηρίζοντας αυτήν την πορεία της ομάδας. Εύχομαι καλή συνέχεια στο Σύλλογο και να συνεχίσει να τηρεί τις αρχές του «ευ αγωνίζεσθαι», τόσο εντός όσο και εκτός των αγωνιστικών χώρων.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τους αληθινούς αθλητές, που είχα αυτά τα χρόνια, μικρούς και μεγάλους, και να ξέρουν ότι θα είμαι πάντα στο τηλέφωνο μου ότι και αν χρειαστούν. Στο επανιδείν ........"

Αναδημοσίευση απο τον προσωπικο λογαρισμο του Δ.Αποσκίτη κατόπιν σύμφωνης γνωμης του, σε επικοινωνια που ειχαμε.